Co i jak?

Czemu pomarańcze? Ponieważ egoistycznie uwielbiam te owoce. Jak podaje wikipedia nie tylko ja jestem w nich zakochana  – „W 1987 roku drzewa pomarańczy okazały się najczęściej uprawianymi drzewami owocowymi na świecie.” Pomarańczowy kolor, sok spływający po palcach i czasami gorzki akcent pod skórą to jest to. Pomarańcze muszą być słodkie, nie mieć pestek i być soczyste. Wtedy nie pozostaje nic jak tylko jeść. Jeśli trafią się z pestkami, bądź nie będą tak słodkie można zrobić z nich sok. Zawierają mnóstwo wody co tylko przemawia na ich korzyść – kaloryczność spada w dół 😉 Dlaczego warto jeść pomarańcze? Już piszę:

• zawierają beta-karoten, witaminę C oraz wodę (o której już wspomniałam tutaj). Witamina C jest tzw. antyoksydantem unieszkodliwiającym „agresywne cząstki tlenu” powstające podczas palenia papierosów, stresu, picia alkoholu i małej ilości snu – co to szczegółowo znaczy nie wiem, ale wiem, że gdy w mojej diecie pomarańczy jest dużo to czuję się lepiej (a jestem narażona na długotrwały stres, mało śpię i lubię „czasem” wypić sobie „kieliszek lub dwa” wina i innych. UWAGA! Jedna pomarańcza pokrywa dzienne zapotrzebowanie na WITAMINĘ C! (w 100 g pomarańczy jest 50 mg, a zapotrzebowanie człowieka wynosi 75 mg tej witaminy, więc jak – zdrowo?).
• zawierają także witaminy z grupy B i potas, jest to o tyle ważne, że wiataminy B są korzystne dla skóry i nerwów, a od potasu zależy, m.in. prawidłowy przepływ krwi i rytm serca.
• w białych błonkach w środku pomarańczy są flawonoidy, które wzmacniają działanie witaminy C, a ta naturalnego pochodzenia jest lepiej przyswajalna niż syntetyczna,
• pomarańcze mają właściwości odchudzające, średnia pomarańcza dostarcza ok. 70 kcal. Pomarańcze są także bogate w błonnik, który na długo daje uczucie sytości. Poza tym mają niski indeks glikemiczny (IG = 42), dzięki czemu nie podnosi gwałtownie poziomu glukozy we krwi, tym samym nie stymulując szybkiego wzrostu insuliny we krwi.
• plus związki przeciwnowotworowe i przecwibakteryjne no i w ogóle są super.